سوله خرپایی نوعی سازه فلزی است که از ترکیب تیرها و اعضای خرپایی ساخته می شود. این سازه ها با استفاده از قطعات مثلثی شکل به هم متصل شده و تشکیل یک شبکه مستحکم می دهند. طراحی خرپایی باعث می شود تا بارها به صورت یکنواخت توزیع شوند و استحکام و پایداری سازه افزایش یابد. خرپای فولادی عضو اصلی و مهم این نوع سوله ها است که مانند یک عضو باربر عمل میکند.
استفاده از خرپاها به دوران باستان برمی گردد، زمانی که انسان ها برای ساخت پل ها و سازه های بزرگ از چوب و سنگ استفاده می کردند. طراحی مثلثی خرپاها، که به دلیل پایداری و استحکام آن ها شناخته می شود، از همان زمان به کار گرفته شد. با ورود به عصر صنعتی و توسعه فولاد به عنوان ماده اصلی ساخت وساز، استفاده از خرپاها در ساخت سوله ها افزایش یافت. اولین سوله های خرپایی مدرن در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم در اروپا و آمریکا ساخته شدند. در ایران نیز، استفاده از سوله های خرپایی از دهه های گذشته آغاز شد و به تدریج به عنوان یکی از محبوب ترین سازه ها در صنایع مختلف شناخته شد. توسعه صنعت فولاد و افزایش نیاز به سازه های صنعتی مدرن، استفاده از سوله های خرپایی را افزایش داد
خرپای مثلثی (ساده): ساختاری متشکل از مثلث‌ها که نیروها را به‌صورت یکنواخت توزیع میکند. این نوع خرپا برای پروژه‌های کوچک و سقف‌های سبک مناسب است.
خرپای پرات (Pratt Truss): دارای اعضای عمودی تحت فشار و مورب تحت کشش است. این طراحی برای پل‌ها و ساختمان‌های صنعتی با بارهای متغیر ایده‌آل است.
خرپای وارن (Warren Truss): شامل اعضای مثلثی تکراری که بارها را به‌طور یکنواخت توزیع میکند. برای سازه‌های بزرگ و پل‌های طولانی استفاده میشود.
خرپای کی (K Truss): به شکل K طراحی شده و استحکام بالایی دارد. مناسب برای ساختمان‌های بلند و سازه‌های صنعتی با بارهای سنگین است.
خرپای فینک (Fink Truss): اقتصادی و کم‌مصرف که برای دهانه‌های متوسط مناسب است. معمولاً در سقف‌های مسکونی و سوله‌های کوچک به‌کار می‌رود.
خرپای هاو (Howe Truss): اعضای مورب تحت فشار و عمودی تحت کشش، توزیع بارها را بهینه میکند. در پل‌های عابر پیاده و ساختمان‌های صنعتی کاربرد دارد.
خرپای پولن‌سو (Polonceau Truss): از مثلث‌های بزرگ و کوچک برای توزیع یکنواخت بارها استفاده میکند. برای سقف‌های انبار و سازه‌های بزرگ مناسب است.
